دلنواز

امروز عجب رزق زیبایی نصیبمان شد. آری رزق معنوی که اگر مواظبش باشیم چند صباحی از این زندگی سیاه را روشن خواهد کرد. 

ما کجا و میزبانی شهید کجا…… 

آری سفره ی دلم را برایش باز کردم و آنقدر اشک ریختم تا نگاهی به این سفره بیاندازد 

او آمده بود.. پیش ما. . … در محل درس ما. … در محل پرورش ما. .. . و چون میدانست که به تنهایی نمیتوانیم از پس هیولای نفس برآییم آمده بود نگاهی به دلمان بیندازد و برود. 

که شاید، شاید اندکی بر معرفتمان، ایمانمان و اخلاصمان افزوده شود . 

دست مریزاد ای شهید.. . که چه به موقع آمدی. که دلم داشت زیر انبوه نداشته ها فریاد میکشید. چه خوب آمدی و به فریاد دلم رسیدی. 

خدایا تو را شکر که این رزق زیبا، نورانی و دوست داشتنی را نصیبمان کردی. 

شهدا شرمنده ایم. .. …